Dayson’s vrije weekend
Al de hele week is het van dat prachtige weer ,Daan en ik maken het op een of andere manier bewuster mee en genieten dubbelop nu we onze vriend Dayson hebben, want tenslotte moet hij toch echt naar buiten!
Daar waar je eerst misschien na het eten dacht,pff even helemaal niets en gewoon samen even op de bank (wat ook heerlijk is) heb je nu een nieuwe huisgenoot , die op dat moment zijn neus op je schoot legt en je aankijkt met zulke eindeloze trouwe,dwingende ogen. Je hebt geen keus…. je smelt,staat weer op,trekt je schoenen aan, hijst je zoon van de bank maakt weer een “transfer” naar de rolstoel,kleed hem aan en je gaat naar buiten.
Daan gaat met een grote glimlach en Dayson met een flink kwispelende staart… ik onderdruk mijn glimlach en geniet!
Eigenlijk gaat het al sinds zijn komst zo. Dayson alleen uitlaten resulteert in groot protest van Daniel, hij moet en zal mee. Soms oppert mijn moeder voorzichtig “blijf jij maar bij oma, het is fris buiten”, nou ze spreekt tegen doveman oren want hij wil toch echt mee en je moet met hele goede alternatieven komen wil je hem binnenhouden.
Maar gelukkig houdt het mooie weer aan en kunnen we ook s’avonds nog met gemoedelijke temperaturen buiten wandelen. Inmiddels heb ik al voor mezelf besloten dat als het van het weekend zo blijft, ik lekker naar het bos ga.
Lekker genieten van alle mooie kleuren samen met een vriendin of alleen. Ja, ook alleen … ik ben gek op wandelen maar alleen vond ik op een of andere manier nooit zo gezellig,dus daar waar je vroeger afhaakte als je geen gezelschap had, ga je nu wel want Dayson moet naar buiten.
En aangezien Daniel om de week een weekend naar zijn vader gaat en Dayson niet mee gaat , hebben we dus om het weekend allebei 3 dagen vrij .
Dus op naar het bos! Lieve vriendin Angelique sloot aan met hond Saartje . Goede gesprekken,terrasje tussen door ,meer dan 5 uur doorgebracht in “the woods” ….kortom een memorabele dag en een goede afsluiting van een relaxed weekend!